بررسی اثر هارمان، نورهارمان و هارمین بر رفتار نوک زدن القا شده توسط آپومرفین در جوجه
نویسندگان
چکیده
سابقه و هدف: آلکالوئیدهای بتاکربولینی که بعنوان آلکالوئیدهای گیاه اسپند شناخته می شوند، طیف اثر گسترده ای مانند افزایش آزادسازی دوپامین و دیگر کاتکول آمین ها از نقاط مختلف مغزی و مهار مونوآمین اکسیداز (mao) دارند. این نتایج پیشنهاد می کند که بتاکربولین های گیاه اسپند بتوانند بعضی از رفتارهای کلیشه ای دوپامینرژیک را تعدیل کنند. منظور از مطالعه حاضر، بررسی اثر بعضی از بتاکربولین های گیاه اسپند یعنی هارمان، نورهارمان و هارمین بر رفتار نوک زدن القا شده توسط آپومرفین در جوجه است.مواد و روش ها: همه آزمایشات روی جوجه های نر و ماده (40 الی 60 گرم) صورت گرفت. اثر تعدیلی بتاکربولین ها بر رفتار کلیشه ای با استفاده از رفتار نوک زدن القا شده توسط آپومرفین ارزیابی شد. تزریق زیر جلدی آپومرفین (0.025میلی گرم/کیلوگرم، آگونیست مختلط گیرنده های دوپامینی d1/d2) رفتار کلیشه ای نوک زدن را در جوجه القا می کرد. پاسخ نوک زدن بصورت مشاهده مستقیم و بمدت 40 دقیقه ثبت می شد.یافته ها: تزریق زیرجلدی هارمان (2.5 الی 10 میلی گرم/کیلوگرم) و هارمین (1.25 الی 5 میلی گرم/کیلوگرم) بطور معنی داری رفتار نوک زدن القا شده توسط آپومرفین (0.25 میلی گرم/کیلوگرم) را کاهش داد. اثر نورهارمان (2.5 الی15 میلی گرم/کیلوگرم) بر رفتار نوک زدن دوفازه بود اثر مهاری هارمان، نورهارمان و هارمین بر رفتار نوک زدن توسط فلومازنیل (5 میلی گرم/کیلوگرم، زیرجلدی، 30 دقیقه قبل از تست) و رزرپین (5 میلی گرم/کیلوگرم، داخل صفاقی، 18 ساعت قبل از تست) آنتاگونیزه شد.استنتاج: نتایج بیانگر آن است که اثر تعدیلی هارمان، نورهارمان و هارمین بر رفتار کلیشه ای نوک زدن در جوجه ممکن است از طریق یک مکانیسم inverse agonist و با واسطه سیستم مونوآمینرژیک اعمال شود.
منابع مشابه
بررسی اثر هارمان، نورهارمان و هارمین بر رفتار به خود پیچی (( Writhing شکمی القاء شده با اسید استیک در موش
چکیده مقدمه: هارمان، نورهارمان و هارمین آلکالوئیدهای بتاکربولینی خانواده گیاه اسپند (پگانوم هارمالا، زیگوفیلاسه) هستند. آلکالوئیدهای بتاکربولینی به جایگاه بنزودیازپینی گیرنده‌های GABAA به عنوان آگونیست‌های معکوس متصل می‌شوند و مسیرهای اوپیوئیدی دستگاه عصبی مرکزی را تحریک می‌کنند. این آلکالوئیدها فعالیت آنزیم‌های سیکلواکسیژناز و لیپواکسیژناز را نیز مهار می‌کنند. شاید بتاکربولین‌ها بتوانند درد ب...
متن کاملاثر هارمان، نورهارمان و هارمین بر درد القاء شده با صفحه داغ و فرمالین در موش
Background and purpose: Harmane, norharmane and harmine are -carboline members of the family of Harmalas alkaloids (Peganum harmala, Zygophillaceae). The -carboline alkaloids bind to benzodiazepine site of the γ-aminobutyric acid type A (GABAA) receptors as inverse agonists. This finding suggests that the harmane, norharmane and harmine might attenuate the hot-plate and formalin-induced noci...
متن کاملاثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین
Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...
متن کاملاثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین
Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
عنوان ژورنال:
مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندرانجلد ۱۹، شماره ۷۰، صفحات ۱-۸
کلمات کلیدی
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023